“soms weet ik het niet meer, ik kan het niet meer overzien”

Mevr. Veenstra (79) heeft moeite om dingen te onthouden en alles wat er op haar afkomt te overzien. Haar moeder was dement en ze is bang dat haar hetzelfde overkomt. “s Morgens is ze vroeg wakker en piekert over de toekomst. Ze vraagt zich af hoe het verder moet, zeker nu haar partner haar zorg hard nodig heeft. De thuiszorg is ingeschakeld en ook de kinderen helpen hun ouders graag. Toch is mevrouw moeilijk gerust te stellen , ze komt niet meer los van het gepieker.

Haar zorgen om het geheugen zijn geleidelijk begonnen. Mevrouw Veenstra heeft alle lange tijd de zorg om voor haar partner die lijdt aan de ziekte van Parkinson. Hij heeft veel hulp nodig en mevrouw Veenstra helpt haar partner dag en nacht. Ze slaapt daardoor nog heel licht en wordt uitgeput wakker. Ze vindt het moeilijk om haar partner te zien veranderen en in de rol van verpleegster terecht te komen. Er komt zoveel op haar af dat ze “door de bomen, het bos niet meer ziet”.

Het zou haar erg geruststellen als ze wist wat er met haar aan de hand is en dat ze advies kreeg hoe met de situatie om te gaan. Ze zou graag van het eindeloos piekeren af willen komen.

Na onderzoek bleek dat mevrouw Veenstra geheugenproblemen had doordat ze teveel hooi op de vork had genomen en uitgeput raakte. Door de gesprekstherapie kreeg mevrouw inzicht in wat de ziekte van haar man voor haar leven betekende. Ze kreeg oefeningen om grip te krijgen op het piekeren.