“biljarten doe ik niet meer, ik durf de straat niet meer op”

Dhr Klaassen (67) durft nauwelijks de nog de deur uit. Hij meldt zich steeds vaker af voor de wekelijkse biljart. Zijn buurjongen laat de hond uit en zijn zoon haalt de boodschappen. Alleen al bij de gedachte dat hij alleen de straat op moet, raakt dhr Klaassen in paniek. Hij zorgt ervoor dat er altijd iemand bij hem is als hij buitenshuis komt. Steeds vaker krijgt hij onverwacht last van hartkloppingen en benauwdheid.

De angst begon een zo’n jaar geleden. Dhr Klaassen, die al een aantal jaren gescheiden is, stopt met zijn werk. Hij heeft lang naar dit moment uitgekeken en zich erop verheugd. Toch valt het hem tegen om zijn dag in te vullen, hij voelt zich nutteloos en heeft het gevoel dat anderen ook vinden. Hij vindt het steeds moeilijker om met andere mensen om te gaan. Zijn zoon en buren helpen hem graag maar ze merkten niet dat hij nauwelijks nog alleen de deur uitkwam.

Toen raakte dhr Klaassen een keer onverwacht in paniek. Hij was alleen thuis en voelde zich duizelig, misselijk en kreeg hartkloppingen. Hij dacht dat er iets met het hart mis was en belde bezorgd zijn huisarts. In het ziekenhuis werd hij uitgebreid onderzocht. De dokter stelde vast dat hij lichamelijk niets mankeerde. Wel kreeg dhr Klaassen rustgevende medicatie van zijn huisarts om de paniek te onderdrukken, hierdoor voelt hij zich nog sneller vermoeid.

Dhr Klaassen krijgt nu gesprekstherapie waarin hij leert om de angsten te overwinnen en weer vertrouwen te krijgen in zijn lichaam. Met behulp van therapie lukt het hem om de activiteiten weer op te pakken. Daardoor kan ook de rustgevende medicatie weer worden afgebouwd en gestopt.